زندگی نامه ابولحسن صبا

ابوالحسن صبا (متولد ۲۹ آذر ۱۳۳۶ در تهران)، استاد موسیقی ایرانی و آهنگساز و نوازنده بود. او از بزرگان سه‌تار نواز عصر حاضر بود.

شهرت وی بیشتر به دلیل شخصیت کامل و جامعی است که در موسیقی دارد که نام او در مشاهیر یونسکو نیز به ثبت رسیده است و همچنین از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی ایران در هفتاد سال گذشته‌است.

کودکی

ابوالحسن صبا فرزند ابوالقاسم کمال‌السلطنه در سال ۱۲۸۱ خورشیدی در خانواده‌ای آشنا به موسیقی و اهل ادب متولد شد.

پدرش، کمال‌السلطنه پزشک، ادیب و دوست‌داران موسیقی بود. ابوالحسن صبا نخستین پویه‌های موسیقی را از پدرش فرا گرفت.

اساتید

او نزد میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی‌نقی وزیری تار و سه‌تار، نزد حسین هنگ‌آفرین ویولن، نزد حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی اکبرخان شاهی سنتور، نزد اکبرخان نی و نزد حاجی خان ضرب را آموخت.

صبا در جوانی در مدرسه کمال‌الملک تحصیل می کرد. همچنین، در رشته‌هایی مانند سوهان‌کاری، نجاری، ریخته‌گری، معرق‌کاری، نقاشی و خاتم‌کاری مهارت کسب کرد که بعداً در ساختن آلات موسیقی به کار بست. وی، آثار نیما و هدایت را می‌خواند.

مدرسه موسیقی

ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۰۶ از طرف استاد علینقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تأسیس کند.

او نزدیک ۲ سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و آهنگ‌های دیلمان، رقص چوبی قاسم‌آبادی، کوهستانی و امیری مازندرانی جامانده از این دوره از زندگی اوست.

مهارت در نوازندگی

اور در نواختن همه سازهای موسیقی ردیف چیرگی پیدا کرد و سازهایی همچون سنتور، تار، سه‌تار، تنبک، نی، کمانچه، ویولن و نیز پیانو را در حد استادی می‌نواخت ولی ویولن و سه‌تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید. سپس در مدرسه موسیقی به شاگردی علی‌نقی وزیری درآمد و تکنواز ارکستر او شد.

همکاری با رادیو

در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تأسیس شد، ابوالحسن صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه ی موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه‌مندان آموزش می‌داد. 

مکتب صبا

مکتب نوین موسیقی ایرانی که از درویش خان آغاز شده بود با صبا به اوج رسید و شاگردان صبا نیز پیرو راه او شدند.

ازدواج

ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی نیما، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، سه دختر به نام‌های غزاله، ژاله و رکسانا می‌باشد.

بدرود زندگی

سرانجام ابوالحسن صبا در سال ۱۳۳۶ و به علت ناراحتی قلبی درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. بعد از مرگ، بر طبق وصیت او، خانه‌اش در ۲۹ آبان ۱۳۵۳، توسط دانشکده ی هنرهای زیبا به موزه تبدیل شد.