آکادمی داریوش نخشبی
آموزش موسیقی حضوری و آنلاین
آکادمی داریوش نخشبی
آموزش موسیقی حضوری و آنلاین

نوشته های بلاگ

پیانیست معروف سرگئی راخمانینوف روسی

۲۶ آذر ۱۴۰۱ مشاهیر موسیقی جهان
پیانیست معروف سرگئی راخمانینوف روسی

راخمانینف نوازنده پیانو و آهنگساز روس است که در سال ۱۸۷۳ در روسیه متولد شد. او در خانواده ای هنر دوست و اهل موسیقی به دنیا آمد و نواختن پیانو را در سن ۴ سالگی آغاز کرد.

آغاز زندگی راخمانینف

راخمانینوف در یک ملک متعلق به پدربزرگ و مادربزرگش متولد شد ، واقع در نزدیکی دریاچه ایلمن در منطقه نووگورود. پدرش یک افسر بازنشسته ارتش و مادرش دختر یک ژنرال بود. این پسر قرار بود افسر ارتش شود تا اینکه پدرش با سرمایه گذاری های خطرناک مالی ، کل ثروت خانواده را از دست داد و سپس خانواده را ترک کرد.

ورود سرگئی به موسیقی

پسر عموی جوان سرگئی، الكساندر سیلوتی پیانیست و رهبر ارکستر مشهور، توانایی های پسر را درک کرده و پیشنهاد کرد که او را برای تحصیل در رشته پیانو نزد استاد برجسته و پیانیست نیکولای زورف در مسکو بفرستد. این به دلیل برخورد شدید انتظامی Zverev با پسر است که تاریخ موسیقی مدیون یکی از بزرگان برجسته پیانو قرن بیستم است. برای تحصیلات عمومی و موضوعات نظری او در موسیقی سرگئی در هنرستان هنر مسکو شاگرد شد.

فارغ التحصیلی و آغاز فعالیت

او در سن نوزده ساگی از کنسرواتوار چایکوفسکی که دومین مرکز عالی آموزش موسیقی در روسیه بود فارغ التحصیل شد. معلم موسیقی او فردی مستبد و سخت گیر بود اما راخمانینف این را پذیرفت که آموزش های او موجب شد تا رفتار های کاری منظمی در او که پسری نسبتا تنبل بود شکل بگیرد و بعدها برای او مفید واقع شود. راخمانینف پس از فارع التحصیلی چندین قطعه پیانو ارکستری ساخت و نخستین سمفونی خود به نام سمفونی شماره یک را آهنگسازی کرد.

سرگئی راخمانینف پیانیست

افسردگی راخمانینوف

این قطعه با انتقادات منفی بسیار زیادی رو برو شد و به همین منظور راخمانینف تا مدت ها دچار افسردگی شد و سالهای جوانی خود را در حالت انزوا به سر می‌برد. پس از گذشت چندین سال و طی یک دوره درمانی طولانی، او سرانجام در سال ۱۹۰۱ ساخت کنسرتو پیانو شماره ۱ خود را آغاز کرد که این بار با تعریف و تمجید و استقبال زیادی همراه شد.

رهبری ارکستر

راخمانینف فقط یک آهنگساز نبود و بلکه یک رهبر ارکستر عالی و دقیق هم بود به طوری که در سال ۱۹۰۴ او را به عنوان رهبر اصلی تئاتر بولشوی منصوب کرده بودند. وی پس از این جایگاه رهبری ارکستر سمفونیک بوستون را نیز برعهده گرفت.

فعالیت خلاقانه سرگئی

در زمان انقلاب ۱۹۰۵ روسیه، راخمانینوف رهبر ارکستر در تئاتر بولشوی بود. اگرچه بیشتر از یک شخص ناظر سیاسی بود که درگیر انقلاب بود، اما در نوامبر ۱۹۰۶ به همراه خانواده اش برای زندگی در درسدن رفت.

در آنجا او سه اثر اصلی خود را نوشت: سمفونی شماره ۲ در E Minor (۱۹۰۷)، شعر سمفونیک جزیره مردگان (۱۹۰۹) ، و کنسرتو پیانو شماره ۳ در مینور (۱۹۰۹). آخرین مورد مخصوصاً برای اولین تور کنسرت وی در این کشور ساخته شد.

هنگام تور، از وی دعوت شد که رهبر دائمی سمفونی بوستون شود اما او پیشنهاد را رد کرد و به روسیه بازگشت.

یکی قابل توجه ترین آهنگسازی های وی در دومین دوره اقامت راخمانینوف در مسکو اتفاق افتاد که سمفونی زنگ ها (۱۹۱۳) براساس ترجمه روسی از شعر ادگار آلن پو توسط کنستانتین بالمونت بود. این اثر نبوغ قابل توجهی را در اتصال منابع کر و ارکسترال برای تولید جلوه های تقلیدی و ساختاری چشمگیر نشان می دهد.

ویژگی آثار راخمانینف

حتی جدا از حرفه ی آهنگسازی، او در آن زمان به عنوان یکی از بزرگترین پیانیست های عصر خودش شناخته می‌شد. از جنبه ی آهنگسازی هم می‌توان گفت که راخمانینف یکی از آخرین نمایندگان بزرگ موسیقی در سبک رمانتیک بود.

تاثیرات اولیه ی چایکوفسکی، ریمسکی کورساخف و دیگر آهنگسازان روس به او کمک کرد تا با اندیشه و مهارت کامل اقدام به ایجاد سبک شخصی خود کند.

او زمانی که دانش آموزی در کنسرواتوار بود با چایکوفسکی ملاقات کرده بود. چایکوفسکی به سرعت به عنوان مشاور خوبی برای راخمانینف نوجوان تبدیل شد.

نقش پیانو در ساخته های سرگئی

پیانو همواره به عنوان یکی از ساز های برجسته و ویژه در ساخته های راخمانینف است. او از مهارت های خود به عنوان وسیله ای برای کسب حداکثر بهره وری ازآلات موسیقی استفاده کرد.

او همواره سعی داشت تا در آثارش به روسیه مثل یک «مادر» متعهد باشد. او با استفاده از تم ها و آوازهای عامیانه روسی، همواره ارادت و توجه خود را به وطنش نشان می‌داد.

او که عاشق خرده فرهنگ های روسیه بود و از کودکی به واسطه مادربزرگش، با حضور در کلیسا با سرودهای رایج ارتدوکس ها آشنا بود، حتی از ناقوس کلیسا هم برای ساخت قطعاتش الهام می‌گرفت؛ برای مثال در کنسرتو پیانو شماره ۲ با کشش نت ها و ایجاد سکوت میان هر فاصله صدایی، زنگ ناقوس را برای شنونده یادآور می‌شود.

جدایی از وطن پس از انقلاب روسیه

او تا چندین سال به آهنگسازی و نوازندگی پیانو مشغول شد تا اینکه سر انجام در سال ۱۹۱۷ انقلاب کبیر روسیه رخ داد. خانواده راخمانینف پس از این حادثه روسیه را ترک کردند و به ایالات متحده آمریکا عزیمت کردند.

روسیه دیگر محل مناسبی برای زندگی نبود زیرا راخمانینف به سبب جایگاه اجتماعی جدیدش و روابطی که با بزرگان آن دوران ایجاد کرده بود نمی‌توانست در دولت جدید امنیت داشته باشد.

او پس از سکونت در آمریکا، ضبط استودیویی قطعات خود را آغاز کرد. این قطعات پس از گذشت هشتاد سال به بهترین و ارزشمندترین آثار به جا مانده از او تبدیل شدند.

راخمانینف که همیشه قلبش عاشقانه برای روسیه و خاک آن می تپید، در ۱۹۴۳ به علت ابتلا به سرطان در آمریکا فوت می کند و همانجا دفن می شود و هیچگاه جسدش به روسیه بازگردانده نمی شود.

پرلود شماره ۵ اثر سرگئی راخمانینف

برچسب:
۲ دیدگاه
  • سیاوش ۵:۲۱ ب٫ظ ۷ دی ۱۴۰۱ پاسخ

    واقعا پیانو ساز مادر هست و نوازندگی بسیار سخت دنیای موسیقی پایانی ندارد جا داره یادی کنیم از نابغه موسیقی موتزارت

  • علیرضا انجیلی ۷:۱۹ ق٫ظ ۱ بهمن ۱۴۰۱ پاسخ

    سپاسگزارم

یک دیدگاه بنویسید