فردریک شوپن در مارس سال ۱۸۱۰ میلادی در روستای ژلازوا ولا در نزدیکی ورشو از مادری لهستانی و پدری فرانسوی متولد شد او موسیقی را از خانواده اش به ارث برده بود.

مادرش معلم پیانو و پدرش متخصص فلوت و ویولن بود. او برجسته‌ترین آهنگساز پیانو در سده نوزدهم می باشد.

وی به عنوان استاد آفرینش مارش که توانست با پدید آوردن آهنگ‌های کوتاه و نغمه‌های دلپذیر، انقلابی در روش های نوازندگی پیانو ایجاد کند می شناسند.

آهنگهایی توام با غم و شادی

در نواهای ساخته او احساسات متفاوتی همچون غم و شادی یا هیجان و سکون وجود دارد او از ۶ سالگی مشغول به سرودن و نوشتن شعر بود.

اساتید شوپن

نخستین درس‌های حرفه‌ای پیانو را از زیونی آموخت. این دوره از سال ۱۸۱۶ تا ۱۸۲۲ به طول انجامید، شوپن از زیونی به نیکی یاد می‌کرد گرچه او خیلی سریع از استادش پیشی گرفت.

یکی دیگر از کسانی که در پیشرفت وی نقش مهمی را ایفا کرد، ویلهلم وورفل نیز بود. این نوازنده پیانو پرآوازه که استاد کنسرواتوار ورشو بود درس‌های گرانبهایی را در نواختن ارگ و احتمالاً پیانو به شوپن آموخت.

شوپن در پاییز ۱۸۲۶ نزد جوزف السنر آهنگساز کنسرواتوار ورشو شروع به یادگیری تئوری موسیقی، هارمونی و آهنگسازی کرد.

موتسارت دوم

استعداد موسیقایی او در سال‌های آغاز زندگی‌اش ظهور کرد تا آنجا که در ورشو به لقب موتسارت دوم مشهور شد.

شوپن از معدود آهنگسازانی است که سبک و سیاق دوران جوانی اش یکسان ماند و تا اخر عمر تغییری نکرد. شوپن در سبک موسیقی موتزارت، بتهوون، هایدن، و کلمنتی آموزش دید و با شاگردان خود به سبک کلمنتی کار می‌کرد. او موتزارت و باخ را مهمترین آهنگسازان مؤثر بر موسیقی‌اش عنوان کرده بود.

آثار شوپن

بیش از ۲۳۰ قطعه از آثار شوپن به جا مانده‌اند. برخی از ساخته‌های دوران کودکی او موجود نیستند. همه آثار شوپن برای پیانو نوشته شده‌اند و بیشتر آنها به صورت تکنواز هستند.

تعداد محدودی از آثار شوپن برای پیانو با همراهی پیانو دوم، ویلن، ویلن سل، آواز یا ارکستر نوشته شده‌اند. از آن جمله می‌توان به موومان سوم از سونات شماره ۲ اپوس ۳۵ اشاره کرد.

آثار طولانی او همانند ۴ بالاد، ۴اسکرتزو، بارکاروله۶۰.Op، فانتزی ۴۹.Op و سوناتهایش همانند آثار کوتاه‌تر او مثل ایمپرومتوها، مازورکاها، نوکتورنها، والسها و پولونزهای او، جایگاهی تثبیت شده در بین آثار (رپرتوار) پیانو دارند.

دو مجموعه مهم شوپن برای پیانو تنها عبارت اند از ۲۴ پرلود ۲۸.op و اتودهای ۱۰.op و ۲۵.op.

سفرهای شوپن

شوپن در سال ۱۸۲۹ به وین رفت و دو کنسرت در آنجا اجرا نمود که اجرای آن‌ها باعث شد تا پیام‌های متفاوتی را که شامل مقالاتی دلگرم‌کننده و انتقادهایی در رابطه با آرام نواختن بیش از اندازه او بود را دریافت کند.
شوپن در پاریس با چند تن از بهترین نوازنده‌های پیانو آن زمان آشنا شد که فردریش کالکبرنر، فردیناند هیلر و فرانتس لیست از آن جمله هستند و در همین زمان بود که ارتباط صمیمی او با آهنگسازانی مثل هکتور برلیوز، فلیکس مندلسون و وینچنتزو بلینی شکل گرفت.

موسیقی او تا پیش از این توسط آهنگسازان بسیاری مورد تحسین قرار گرفته بود تا جایی که روبرت شومان دربارهٔ او به دیگران گفت آقایان، کلاهتان را به احترام یک نابغه بردارید.

مهاجرت شوپن

شوپن در ۱۸۳۵ با خانواده اش در کارلسبد ملاقات کرد و آن‌ها را تا محل سکونتشان در دشن و سپس تا ورشو همراهی کرد و پس از آن چند هفته‌ای را در درسنین اقامت گزید و بعد به لیپزیگ عزیمت کرد و در آنجا مندلسون و شومان را ملاقات نمود.

او هنگام بازگشت از این سفر دچار حمله شدید تنگی نفس شد که این حمله به قدری طاقت فرسا بود که روزنامه‌های لهستانی خبر درگذشت او را منتشر کردند.

آخرین کنسرت و درگذشت شوپن

شوپن در ۱۸۴۸ آخرین کنسرتش را در پاریس اجرا نمود و سپس به اسکاتلند و انگلستان رفت اما شدیداً بیمار شد تا آنکه در ۱۷ اکتبر ۱۸۴۹ هنگامی که به پاریس بازمی‌گشت، در خانه خواهرش لودویکا درگذشت.

روز پس از آن ماسکی از صورت و دست‌هایش ساختند و سپس بدن او را گورستان پر لاشز به خاک سپردند. به وصیت او و به ابتکار خواهرش، قلب او به میهن اصلی او لهستان برده شد و امروز در کلیسایی در ورشو نگه‌داری می‌شود.

گاه شمار زندگی شوپن

• ۱۸۱۰ تولد در زلازولا
• ۱۸۱۷ اولین تجربه‌های آهنگسازی
• ۱۸۱۹ اجرای اولین کنسرت
• ۱۸۲۳ شروع یادگیری کمپوزیسیون نزد السنر
• ۱۸۲۶ آموزش در مدرسه عالی موسیقی
• ۱۸۲۹ اولین سفر به وین
• ۱۸۳۰ دومین سفر به وین
• ۱۸۳۱ رفتن به پاریس
• ۱۸۳۶ آشنایی با ژرژ ساند
• ۱۸۳۸ عزیمت به مایورکا و نوشتن ۲۴ پرلود
• ۱۸۳۹ بازگشت به فرانسه، نوشتن سونات سی بمل ماژور
• ۱۸۴۴ مرگ نیکولا شوپن، پدر شوپن
• ۱۸۴۵ منازعه با ژرژ ساند و تشدید شدن بیماری اش
• ۱۸۴۷ جدا شدن از ساند
• ۱۸۴۸ سفر به انگلستان و اسکاتلند
• ۱۸۴۹ درگذشتن در ۱۷ اکتبر